قرص خواب زولپیدم: عوارض اعتیاد به داروی زولپیدم را سرسری نگیرید!

زولپیدم

زولپیدم (Zolpidem)، یک داروی خواب‌آور غیربنزودیازپین است که برای درمان بی‌خوابی تجویز می‌شود. این دارو تنها هنگامی بی‌خطر است که برای مدت کوتاهی مصرف شود، معمولاً بیشتر از 12 هفته طول نکشد. مصرف طولانی مدت یا اعتیاد مزمن به داروی زولپیدم می‌توان منجر به مقاومت در برابر دارو و وابستگی به آن شود. راه‌هایی برای درمان و ترک اعتیاد به زولپیدم افرادی که به مصرف این داروی تجویزی اعتیاد پیدا کرده‌اند، وجود دارد.

زولپیدم می‌تواند با فعال‌سازی سلول‌های مغزی که به GABA (یک انتقال دهنده‌ی عصبی که به خواب فرد کمک می‌کند) متصل هستند، شما را گیج و خواب‌آلود کند. پزشکان داروی آمبین و داروهای خوب آور دیگر را برای کمک به خواب بیماران تجویز می‌کنند. داروی آمبین یا همان زولپیدم تنها برای مصرف کوتاه مدت تجویز می‌شود. مصرف طولانی مدت این دارو با افزایش عوارض جانبی از جمله اوردوز و اعتیاد همراه است. گفته می‌شود که زولپیدم کمتر از داروهای بنزودیازپین، باربیتوراتها و داروهای خواب تجویزی دیگر اعتیادآور است. با این وجود، این دارو می‌تواند موجب عوارض زیانباری شود، خصوصاً هنگامی که به همراه آن، مواد مخدر دیگر یا الکل  مصرف شود.

 مشاورین ما در کلینیک ترک اعتیاد دکتر شاه محمدی آماده‌اند تا با به‌کارگیری حداکثر توان و تجربه خود به شما برای پیدا کردن بهترین راه برای خلاصی از اعتیاد به زولپیدم یا هرگونه ماده اعتیادآور دیگری کمک کنند. برای رزرو وقت ملاقات می‌توانید با شماره تلفن 02188721329 و 02188662451 تماس حاصل فرمایید.

درباره زولپیدم چقدر می‌دانید؟


درباره زولپیدم چقدر می‌دانید

آمبین (زولپیدم) برای درمان بی‌خوابی مصرف می‌شود و یک عامل کاهش دهنده‌ی فعالیت سیستم اعصاب مرکزی (CNS) است. عامل کاهش دهنده‌ی فعالیت سیستم اعصاب مرکزی، سیستم عصبی را کند می‌کند و فرد می‌تواند سریع‌تر به خواب برود. همچنین فرمول این دارو به صورتی است که به فرد کمک می‌کند تا کل شب در خواب باشد. زولپیدم به‌صورت قرص یا اسپری موجود است و معمولاً برای مصرف کوتاه مدت تجویز می‌شود و نباید آن را برای بیش از دو هفته استفاده کرد. مصرف این دارو برای مدت زمان طولانی‌تر یا در مقادیر بیشتر از مقداری که پزشک تجویز کرده است، می‌تواند منجر به وابستگی و اعتیاد  به این دارو شود.

آیا به آمبین نیاز دارید؟


ممکن است شما و پزشکتان تشخیص دهید که بهترین راه درمان بی‌خوابی‌تان یا مشکلات دیگرتان، مصرف زولپیدم است. اگرچه درمان‌ها و روش‌های غیر اعتیادآور بسیاری وجود دارد که می‌توانید استفاده کنید. این روش ها ممکن است با خطر اعتیاد کمتری همراه باشند و ممکن است به اندازه‌ی زولپیدم یا حتی بیشتر از آن مؤثر واقع شوند. به طورکلی، متکی بودن به داروهای خواب‌آور، نمی‌تواند بهترین راه‌حل برای بی‌خوابی در بلند مدت باشد. داروها می‌توانند مشکل اصلی و زمینه‌ای را که باید تحت درمانی برای آن در نظر گرفته شود، بپوشاند. همچنین می توانند عوارض جانبی را در پی داشته باشند. این عوارض جانبی شامل کم شدن حافظه، رفتارهای عجیب در خواب و اعتیاد می‌باشند.اگر داروی زولپیدم استفاده کنید درحالی‌که به آن نیازی ندارید، احتمال بروز این عارضه در شما بیشتر خواهد بود؛ و احتمال اعتیاد به این دارو در شما بالاتر می‌رود. با پزشک خود درباره‌ی روش‌های دیگری که می‌توانید برای رفع مشکلتان استفاده کنید، صحبت کنید. اگر قبلاً برای مدتی از داروی زولپیدم استفاده کرده‌اید، صحبت با پزشک بسیار مهم‌تر خواهد بود. اگر به دارو زولپیدم نیاز دارید و می‌خواهید احساسی نرمال داشته باشید و از علائم خماری و گیجی اجتناب می‌کنید، زمان آن رسیده است که به سراغ روش‌هایی برای ترک اعتیاد بروید. اگر بدون تجویز پزشک زولپیدم مصرف می‌کنید، همین امروز با یک پزشک و مشاغل مرتبط با پزشکی تماس بگیرید.

آیا دود کردن زولپیدم تأثیر دارد یا تأثیر نشاط آوری روی شما خواهد داشت؟


آیا دود کردن زولپیدم تأثیر دارد

ازآنجایی‌که هنگام اعتیاد به زولپیدم، این دارو تأثیری نشاط آور دارد و گاهی اوقات (حتی هنگامی‌که به‌طور عادی مصرف می‌شود) این موضوع را می‌توان حدس زد که سؤالاتی درباره‌ی اینکه این دارو را می‌توان مانند دخانیات دود کرد. زولپیدم یک قرص خواب‌آور است که در حالت عادی، اگر فرد عمداً بعد از خوردن آن همچنان بیدار بماند احساس "نشاط" خواهد کرد. اگر به جای خوردن زولپیدم، بخواهید دود ناشی از سوختن این قرص‌ها را استنشاق کنید، این عوارض بدتر هم خواهند شد. در این صورت شما بیشتر محتویات گرده‌ای و مواد چسباننده‌ی آن را استنشاق می‌کنید نه خود اصل دارو را، که این کار می‌تواند منجر به بروز مشکلات و بیماری‌هایی شود. تأثیر این دارد، 30 دقیقه بعد از مصرف خوراکی آن است، اما وقتی آن را دود می‌کنید، تأثیر آن بسیار سریع‌تر و تقریباً فوری خواهد بود. دود کردن زولپیدم باعث می‌شود تا مواد شیمیایی موجود در این قرص به‌سرعت از طریق غشاهای بینی جذب شوند و دارو خیلی فوری به مغز منتقل شود. اگرچه، زولپیدم که ماده‌ی تشکیل دهنده‌ی مؤثر در آمبین است، تنها چیزی نیست که استنشاق می‌شود، همه‌ی داروهای تجویزی حاوی مواد گرده‌ای (پرکننده حجم دارو) و مواد چسبنده‌ای هستند که جذب بدن نمی‌شوند. این مواد سبب آسیب به ریه‌ها، گلو، بینی و چشم‌ها می‌شوند و شما را بیمار خواهند کرد.

خطرات فوری مصرف آمبین برای سلامتی


آمبین (زولپیدم) دارویی ست که تأثیر آنی و سریع دارد. به این معنا که این دارو به سرعت به فرد کمک می‌کند تا بخوابد. مصرف‌کننده می‌تواند به‌سرعت و در طی 15 تا 30 دقیقه بعد از خوردن آن اثرات آن را احساس کند. البته این موضوع نیز به این معنا است که خطرات ناشی از مصرف این دارو می‌توانند خیلی سریع یا سریع‌تر بروز کنند. شما ممکن است فوراً در معرض خطر بروز واکنش آلرژیک نسبت به دارو قرار بگیرید، حتی اگر قبلاً مشکلی در مصرف دارو زولپیدم نداشته‌اید. این واکنش می‌تواند بسیار خطرناک و حتی مرگبار باشد زیرا شامل کوتاه شدن تنفس‌ها، انسداد مجاری تنفسی، حالت تهوع و استفراغ شدید می‌شود. دیگر عوارض جانبی فوری بعد از مصرف این دارو عبارت‌اند از:

  • خواب بیش‌ازحد
  • هذیان
  • پرخاشگری
  • شلخته واری
  • گیجی
  • از دست دادن تعادل
  • حالت تهوع و استفراغ
  • از دست دادن هوشیاری

عوارض سوءمصرف زولپیدم


عوارض سوءمصرف زولپیدم

مصرف کنترل نشده و اعتیاد به زولپیدم می‌تواند عوارض کوتاه‌مدت و بلند مدت بسیاری به همراه داشته باشد که عبارت‌اند از:

عوارض جانبی کوتاه مدت زولپیدم

سوءمصرف زولپیدم می‌تواند تا چند روز یا چند هفته بعد از مصرف منجر به عوارض جانبی زیانباری شود. این عوارض می‌توانند فیزیکی یا روانی باشند. این نوع عوارض ممکن است با یکدیگر هم پوشی و اشتراک داشته باشند. برخی از مصرف‌کنندگان عادی داروی زولپیدم ممکن است عوارض زیر را تجربه کنند:

  • برگشت بی‌خوابی
  • اختلال و انحراف حسی
  • توهم
  • روان آشفتگی
  • غذا خوردن بد موقع شبانه
  • راه رفتن در خواب

مصرف بیش از دوز توصیه شده‌ی داروی زولپیدم، خطر مشکلات و عوارض کوتاه مدت را افزایش می‌دهد. در روزهای بعد از مصرف این دارو، ممکن است احساس تنبلی و سستی، خستگی، گیجی و مه آلودگی مغز (بی‌حواسی) کنید. همچنین ممکن است احساس افسردگی یا اضطراب داشته باشید. حتی ممکن است مشکلات بیشتری برای خوابیدن پیدا کنید.

عوارض جانبی زولپیدم در بلند مدت

افرادی که داروی زولپیدم مصرف می‌کنند، با این زندگی و سلامتی‌شان را به خطر می‌اندازند. در یک مطالعه‌ی آماری که در یک دوره‌ی 2 سال و نیمه انجام گرفت، بیمارانی که برای آن‌ها داروهای خواب‌آور تجویز شده بود، تقریباً 4.6 برابر بیشتر از افرادی که این دارو را مصرف نکرده‌اند بیشتر در خطر مرگ و میر قرار داشتند. علل بالا بودن خطر مرگ و میر در این دسته از بیماران عبارت‌اند از سوانح رانندگی، مشکلات تنفسی، بیماری قلبی، خودکشی و برخی اشکال سرطان. افرادی که هنوز با این مسائل مواجه نشده‌اند هنوز با مشکلاتی ناشی از وابستگی و اعتیاد ب این دارو روبه رو نشده‌اند. این مسائل زندگی روزمره‌ی افراد را مختل می‌کند. این دارو طرز فکر و احساست شما را تغییر می‌دهد. همچنین با گذشت زمان ترک مصرف این دارو به جز با کمک پزشک و همیاری امکان‌پذیر خواهد بود. همچنین ممکن است دچار علائم خماری روانی و فیزیکی شوید. این علائم باعث می‌شوند تا ترک مصرف این دارو برای شما دشوار شود. اعتیاد به این دارو باعث می‌شود تا حس کنید که برای داشتن حسی بهتر و نرمال و خوب بودن به مصرف این دارو نیاز دارید.

علائم سوءمصرف و اعتیاد به زولپیدم


بیشترین دوز توصیه‌شده برای مصارف درمانی داروی زولپیدم 10 میلی‌گرم است و هر دوزی بیش از این مقدار خطرناک محسوب می‌شود. افرادی که دچار سوءمصرف داروهای مانند زولپیدم می‌شوند، به مدت‌زمان طولانی برای پاک شدن از آن نیاز دارند. دانستن علائم اعتیاد و سوءمصرف زولپیدم بسیار مهم است تا بتوانید به افراد مصرف‌کننده‌ی آن کمک کنید تا اعتیاد به مصرف این دارو را ترک کنند. علائم اعتیاد یا سوءمصرف زولپیدم در یک فرد عبارت‌اند از:

  • ناتوانی در خوابیدن بدون مصرف دارو
  • احساس نیاز شدید به ادامه‌ی مصرف دارو علیرغم اینکه دیگر نیازی به خوردن این دارو نیست.
  • در صورت عدم مصرف این دارو برای مدت زمانی، علائم خماری در فرد مشاهده می شود.
  • احساس خستگی مفرط به خاطر کندی در سیستم اعصاب مرکزی
  • نوسانات خلقی
  • افزایش گیجی و کاهش هماهنگی حرکتی بدن
  • کاهش عملکرد فرد در خانه، محل کار و مدرسه
  • مشکلات مالی
  • گرایش به خودکشی یا اندیشه (خیال) پردازی

ممکن است متقاعد کردن فرد معتاد به زولپیدم برای تحت درمان قرار گرفتن جهت ترک اعتیاد، کار دشواری باشد. برای اینکه به فرد معتاد بفهمانید که اعتیاد و سوء مصرف زولپیدم برای او مضر است، ممکن است به یک مداخله‌ی پزشکی یا روانی نیاز باشد.

بالاترین سطح و نیمه عمر دارو زولپیدم


زولپیدم به سرعت و کاملاً در مجرای گوارشی جذب می‌شود. بالاترین حد مصرف (اوج) زولپیدم، 200 نانوگرم/میلی‌لیتر، حدود 30 دقیقه بعد از مصرف دوز نرمال 20 میلی‌گرمی دارو حاصل می‌شود. زمان اوج اثرگذاری زولپیدم بین یک ساعت و نیم تا 2 ساعت است و برای آمبین CR بیش از 4 ساعت است. نیمه عمر این دارو (مدت زمانی که نیمی از ماده فعال دارو وارد شده به بدن٬ در پلاسما یا سرم خون کاهش می‌یابد) در افراد سالم حدود 2 ساعت است. در افراد مسن‌تر و افرادی که دچار سیروز کبدی هستند، نیمه عمر این دارو دو برابر خواهد بود و تا 4 ساعت ادامه خواهد داشت.

آزمایش داروی زولپیدم: زولپیدم تا چه مدت در بدن باقی خواهد ماند؟


آزمایش داروی زولپیدم

ازآنجایی‌که جذب زولپیدم در بدن بسیار سریع اتفاق می‌افتد و نیمه عمر این دارو کوتاه است، برای مدت زیادی در خون باقی نمی‌ماند. آزمایش ادرار می‌تواند وجود زولپیدم را برای چند روز بعد از مصرف دارو مشخص کند؛ اما برای مصرف دارو در روزهای قبل‌تر، بهترین راه برای تشخیص وجود زولپیدم در بدن، انجام آزمایش روی مو است.

زولپیدم تا چه مدت در مو باقی می‌ماند؟

برای تشخیص این دارو در بدن برای بیشتر از 5 هفته بعد از مصرف، یک دوز واحد از زولپیدم را می‌توان در مو یافت. غلظت این دارو در این آزمایش بین 1.8 تا 9.8 pg/mg است. این آزمایش‌ها تأثیر خوبی در پرونده‌های جنایی دارند که در آن‌ها زولپیدم ممکن است برای کمک به انجام جنایت استفاده شده باشد.

زولپیدم تا چه مدت در ادرار باقی می‌ماند؟

اگرچه زولپیدم در یک آزمایش ادرار عادی قابل شناسایی نیست، اما می‌توان آن را با استفاده از آزمایش‌های بخصوصی در نمونه‌ی ادرار تشخیص داد. بالاترین غلظت‌های زولپیدم حدوداً 12 ساعت بعد از مصرف دارو معلوم می‌شوند، اما می‌توان آن را برای بیش از 60 ساعت بعد از هضم آن تشخیص داد.

مصرف هم‌زمان زولپیدم با سایر مواد


مصرف هم‌زمان زولپیدم با سایر مواد

بسیاری افراد زولپیدم یا داروهای خواب‌آور دیگر را همراه با مواد مخدر دیگر یا الکل مصرف کنند. برخی افراد این کار را عمداً انجام می‌دهند تا اثرات این داروها را بیشتر کنند یا تغییر دهند. برخی دیگر به این موضوع فکر نمی‌کنند که داروهای مسکن یا یک لیوان نوشیدنی الکلی چه واکنشی در مجاورت زولپیدم خواهند داشت. به هر دلیلی که این داروها و مواد را مصرف می‌کنید، مصرف هم‌زمان آن‌ها با یکدیگر خطرناک است. حدود 50 درصد از بیمارانی که برای درمان‌های اورژانسی در ارتباط با مصرف زولپیدم مراجعه کرده‌اند، داروهای دیگری نیز در سیستم گوارشی و خونشان یافت شد. این داروها شامل داروهای مسکن و آرام‌بخش تجویزی، قرص‌های خواب و دروهای ضد اضطراب می‌باشند. ترکیب کردن زولپیدم با مواد دیگری که مانع از فعالیت مغز و اعصاب می‌شوند، می‌تواند باعث کند شدن عملکردهای حیاتی و مهم بدن شما تا حد مرگ شود.

زولپیدم، حتی هنگامی که به تنهایی مصرف شود، عوارض و اثرات منفی جدی را در عملکرد روانی و فیزیکی بدن خواهد داشت، حتی مصرف دوز پایینی از این دارو می‌تواند باعث بروز مشکلاتی همچون موارد زیر شود:

  • تلوتلو راه رفتن
  • گیجی و منگی
  • گم گشتگی
  • مشکلاتی در حافظه
  • کندی فعالیت روانی- حرکتی (حرکات عضلانی در اثر عمل فکری)
  • کاهش ظرفیت و میزان توجه
  • اختلالات بینایی
  • سرگیجه
  • حالت تهوع
  • ناتوانی در حفظ تعادل
  • ناتوانی در هماهنگی زمانی
  • ناتوانی در هماهنگی و تطبیق پذیری
  • ناتوانی در واکنش

الکل نیز مانند زولپیدم، یک عامل کند کننده‌ی فعالیت است که می‌تواند شما را خواب‌آلود، نامتعادل، گیج و گم گشته کند. ترکیب الکل با زولپیدم می‌تواند سبب افزایش اثرات آرام بخشی و خواب‌آوری هر دو ماده در سیستم اعصاب مرکزی شود. الکل و زولپیدم هر دو باعث ناتوانی و اختلالاتی فیزیکی و ادراکی می‌شوند. الکل میزان آرامش و تسکین را افزایش می‌دهد و کاهش عملکرد روانی-حرکتی ناشی از زولپیدم را کمتر می‌کند. داروهای دیگر کند کننده‌ی عملکرد سیستم اعصاب مرکزی ممکن است اثرات زولپیدم را قوی تر سازند. رانندگانی که در حین مصرف زولپیدم الکل نیز مصرف می‌کنند، دچار کاهش هماهنگی روانی- حرکتی می‌شوند و در نتیجه در خطر بیشتری برای تصادفات و سوانح رانندگی قرار می‌گیرند. خطر سقوط از بلندی، غرق شدن و صدمات دیگر نیز برای این افراد بیشتر می‌شود. هم الکل و هم زولپیدم می‌توانند برای کبد مضر باشند، اندامی که نقش عمده‌ای در سم‌زدایی بدن ایفا می‌کند. با گذشت زمان، سوء مصرف زولپیدم و الکل می‌تواند باعث بروز بیماری کبد شوند، این بیماری تا کنون موجب موارد بسیاری از مرگ و میر مرتبط با مصرف الکل شده است.

مصرف‌کنندگان زولپیدم ممکن است بنا بر دلایل مختلفی، این دارو را با موادی دیگر ترکیب کنند. این دلایل می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

  • برای خنثی کردن اثرات محرک‌هایی مانند کوکائین یا آمفی تامین ها
  • برای تشدید اثرات داروهای آرام‌بخش دیگر مانند زاناکس یا آتیوان
  • برای تقویت کردن اثرات تسکین دهندگی داروهای مسکنی مانند پرکوکت Percocet یا اکسی کونتین OxyContin
  • برای بالا بردن تأثیر روان‌گردانی موادی مانند اکستازی

ترکیب زولپیدم با مواد دیگر منجر به واکنش‌های ناشناخته‌ای می‌شود. واکنشی که از مصرف هم‌زمان این مواد حاصل می‌شود به‌سادگی واکنش ناشی از مصرف یک از این مواد به تنهایی نیست. این اثرات غیرقابل پیش‌بینی و غیرمنتظره هستند. این مواد می‌تواند منجر به افزایش عوارض جانبی یا کلاً به اثرات جدیدی شوند. ترکیب زولپیدم با بنزودیازپین ها، داروهای مسکن شبه افیونی، ماریجوانا، الکل یا مواد مخدر دیگر، افراد را نسبت به اثرات منفی ادراکی و روانی همچون موارد زیر آسیب پذیرتر می‌سازد:

  • از دست دادن حافظه
  • مشکلات یادگیری
  • وابستگی‌های روانی
  • افکار توهمی و هذیانی
  • توهم
  • اضطراب
  • افسردگی
  • وابستگی

مصرف هم‌زمان چند دارو می‌تواند سبب آسیب‌های روانی و فیزیکی شود. با پایان مصرف این مواد و داروها، فرد سلامتی خود را باز خواهد یافت. ترک مصرف این داروها و مواد می‌تواند به افراد حس بهتری بدهد، حتی بهتر از حسی که قبل از شروع مصرف دارو داشته است.

"کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است."


به این پست امتیاز دهید.
قرص خواب زولپیدم: عوارض اعتیاد به داروی زولپیدم را سرسری نگیرید!
3.67 از 3 رای