اعتیاد به پتیدین (مورفین سنتزی)، مسکن اعتیادآور با عوارض خطرناک

پتیدین (pethidine) یک داروی مخدر سنتتیک است که نسخه سنتیک مورفین به حساب می‌آید و مصرف بیش از نیاز آن می‌تواند موجب بروز اعتیاد شود. پتیدین با کپی کردن از عملکرد اندورفین، یک ماده شیمیایی که احساس خوبی ایجاد می‌کند و احساس درد را کاهش می‌دهد، عمل می‌کند. با این حال، اثرات پتیدین بسیار شدیدتر از اندورفینها است، که این امر آن را تبدیل به یک ضد درد مؤثر می‌کند. مپریدین (meperidine) نام عمومی برای پتیدین است، در حالی که دمورال نام تجاری است، نام خیابانی معمول آن نیز دمیز است. دمورال می‌تواند موجب بروز عادت باشد و معمولاً موجب اعتیاد می‌شود. فردی که این دارو را بیش از حد مصرف می‌کند ممکن است علائم اوردوز، وابستگی و اعتیاد را متحمل شود.

درباره دمورال (پتیدین) بیشتر بدانید

دمورال نام تجاری داروی مپریدین، یک داروی ضد درد است که برای چندین دهه به عنوان یک داروی مسکن جهت از بین بردن دردهای متوسط تا شدید استفاده شده است. دمورال اغلب در زایمان و تولد نوزاد مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین جهت مدیریت درد ناشی از سرطان، حملات قلبی، حوادث شدید و سایر شرایط پزشکی تجویز می‌شود. از آن جا که پتیدین یک ماده مخدر بالقوه است، به ندرت در حالت سرپایی تجویز می‌شود؛ اکثر افراد دمورال را در حالی که در بیمارستان هستند دریافت خواهند کرد. نام خیابانی دمورال معمولاً آب میوه، دیلیز، دی یا داست است.

پتیدین چه نوع دارویی است

پتیدین نوعی دارو از دسته ماده مخدر است. این یک دسته دارویی است که به ما کمک می‌کند تا داروهایی را که عملکردی مشابه دارند، گروه بندی کنیم. سایر داروهای مخدر عبارتند از:

• بوپرنورفین
• کدئین
• دکستروپروپوکسیفن (پروپوکسیفن)
• فنتانیل
• هیدرومورفون
• متادون
• مورفین
• اکسی کادون
• ترامادول

آمار اعتیاد به مواد ضد درد

درمورد اعتیاد به داروهای مسکن لازم است موارد زیر را خاطر نشان کرد:

• یک نظرسنجی نشان داد که در طی یک دوره 30 روزه حدود 7 میلیون نفر با سن بیش از 12 سال نوعی داروی تجویزی را به نحو اعتیاد آوری استفاده می‌کنند.
• حدود یک چهارم از تمام نوجوانان داروهای تجویزی، به ویژه مسکن را قبل از زمانی که از دبیرستان فارغ التحصیل شوند، امتحان می‌کنند.
• میزان مرگ و میر ناشی از استفاده از مسکن‌ها در دهه گذشته به شدت افزایش یافته است.
• افسردگی در افرادی که از داروهای مسکن تجویزی به میزان بیش از حد استفاده می‌کنند شایع‌تر است.
• یکی از هر 10 نوجوان، به اعتیاد به یک ضد درد تجویزی مانند دمورال اعتراف می‌کند.

اعتیاد به پتیدین چگونه اتفاق می افتد؟

پتیدین با تغییر درک بدن از درد توسط کار بر روی سیستم عصبی مرکزی عمل می‌کند. علاوه بر خواص ضددردی قوی پتیدین، این ماده مخدر همچنین باعث احساس لذت و سرگیجه می‌شود که می‌تواند بسیاری از افراد را به استفاده از این مواد مخدر به دلایل غیر پزشکی هدایت کند. بعضی افراد از پتیدین برای فرار از یک وضعیت ناراحت کننده، درد ناشی از احساس عاطفی یا مقابله با استرس‌های غیرعادی استفاده می‌کنند. هنگامی که پتیدین در محیط غیر کنترل شده مانند خیابان‌ها استفاده می‌شود، می‌تواند بسیار اعتیاد آور باشد و افراد ممکن است بیشتر و بیشتر از این دارو برای رسیدن به احساسات لذت زیادتر استفاده کنند. غلبه بر اعتیاد به پتیدین بدون انجام درمان مناسب بسیار مشکل است. هنگامی که دمورال یا پتیدین در خارج از پارامترهای طبیعی درمان بیمارستانی برای موارد تفریحی مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند موجب تخریب زندگی فرد شود. بسیاری از افراد مپریدین را به خاطر احساس سرخوشی زیاد استفاده می‌کنند. با این حال، هرچه فرد بیشتر به استفاده از دمورال معتاد شود، بیشتر احتمال دارد که بدن او به لحاظ جسمی و روانشناختی وابسته به دارو گردد، که این امر منجر به بروز علائم خماری در صورت در دسترس نبودن ماده می‌شود. علاوه بر این، در حالی که مپریدین در انواع قرص، مایع خوراکی و دوز تزریقی داخل وریدی ارائه می‌شود، این فرم تزریقی دمورال است که شدیدترین میزان اعتیاد را ایجاد می‌کند. عواقب استفاده طولانی مدت از مواد مخدر به صورت تزریق داخل وریدی غیر قابل تصور است.

ترکیب پتیدین با سایر مواد

بسیاری از افراد معتاد به دمورال از این دارو استفاده می‌کنند تا میزان لذت ایجاد شده توسط آن را افزایش دهند. بعضی افراد مپریدین را با سایر داروهای دیگر مانند بنزودیازپین ها و یا الکل به منظور افزایش احساسات لذت، ترکیب می‌کنند. این امر به سرعت می‌تواند به اوردوز غیر عمدی و مرگ منجر شود. بعضی افراد دیگر ممکن است از دمورال برای کاهش عوارض جانبی ناخوشایند محرک‌هایی مانند کوکائین استفاده کنند. این نوع اعتیاد به ترکیب کردن مواد مخدر می‌تواند به راحتی به کلاپس قلبی و عروقی، سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ منجر شود.

علائم و نشانه‌های اعتیاد به مپریدین

علائم اعتیاد به دمورال متنوع هستند و بستگی به فرد، آرایش ژنتیکی، میزان اعتیاد آنها، طول مدت اعتیاد و فرکانس سوء استفاده از این ماده دارد. برخی از شایع‌ترین علائم اعتیاد به پتیدین عبارتند از:

عوارض اعتیاد به پتیدین

اثرات اعتیاد به مپریدین می‌تواند تقریباً روی هر بخش از زندگی یک معتاد تأثیر بگذارد. این اثرات از ملایم تا شدید متغیر هستند و در میان افراد متفاوت می‌باشند. شایع‌ترین اثرات اعتیاد به پتیدین عبارتند از:

• از دست دادن شغل
• سوء استفاده از کودکان و نوجوانان
• طلاق
• انزوای اجتماعی
• بدتر شدن سلامت جسمی و روحی
• آوردوز
• افکار خودکشی گرایانه
• کما
• مرگ

افرادی که به پتیدین و سایر مواد مخدر معتاد می‌شوند اغلب دارای بیماری زمینه‌ای روانی هستند که تشخیص داده نشده یا درمان نشده‌اند. برخی از شایعترین اختلالات مشترک عبارتند از:

• اختلالات افسردگی
• اختلالات اضطرابی
• شیزوفرنی
• اختلال دو قطبی
• اختلال استرسی پست تروماتیک
• اعتیاد به مواد مخدر دیگر
• اعتیاد به مشروبات الکلی

اوردوز دمورال

این ماده نیز مانند سایر مواد مخدر ممکن است در فرد ایجاد اوردوز کند. دلایل متعددی وجود دارند که ممکن است یک فرد را مبتلا به اوردوز کند، این موارد عبارت‌اند از:

• مصرف بیش از دوز تجویز شده به طور تصادفی یا عمدی
• داشتن یک وضعیت ناشناخته که حساسیت به دمورال را افزایش می‌دهد.
• مصرف پتیدین همراه با الکل، سایر مواد مخدر، یا داروهای غیرقانونی که بدن را کمتر یا بیشتر به دارو حساس می‌کند.

کودکان و سالخوردگان نیز نسبت به عوارض جانبی پتیدین حساسیت بیشتری دارند و هنگام مصرف دارو باید بیشتر مراقب باشند. مپریدین یک داروی FDA بارداری با رده C است که به این معنی است که مشخص نیست آیا دارو ممکن است باعث ایجاد عوارض در جنین در هنگام بارداری شود یاخیر. با این حال، نوزادان ممکن است عوارض ناشی از آور دوز را در صورتی که مادر در طول سه ماهه آخر بارداری پتیدین مصرف کند، تجربه کنند. پتیدین ممکن است باعث افت تنفسی شود و بر عملکرد روان شناختی نوزاد تأثیر بگذارد. نشانه‌های مصرف بیش از حد دمورال عبارتند از:

• دپرشن تنفسی (تنفس کم عمق، تنفس کم یا بدون تنفس)
• پوست سرد و مرطوب
• فشار خون پایین
• برادی کاردی
• یبوست
• حالت تهوع
• گرفتگی معده یا روده
• فشار خون پایین
• استفراغ
• نبض ضعیف
• تشنج
• خستگی
• خواب آلودگی
• سرگیجه
• لب‌ها و ناخن‌های آبی
• فشردگی عضلات

در صورت اوردوز شدید به علت مصرف بیش از حد پتیدین، فرد ممکن است علائم زیر را تجربه کند:

• آپنه
• ایست قلبی
• ریلاپس گردش خون
• مرگ

نیمه عمر: پتیدین تا چه مدت در بدن شما باقی می‌ماند؟

وقتی که درباره مواد مخدر در بدن صحبت می‌شود، اکثر متخصصان سلامت به نیمه عمر مواد مخدر اشاره می‌کنند. نیمه عمر مقدار زمان لازم برای میزان نیمی از دارو است که از جریان خون انسان خارج می‌شود. پتیدین یک ماده مخدر است که نیمه عمر آن 2.5 تا 4 ساعت در بزرگسالان است. این بدان معنی است که دو و نیم تا 5 ساعت طول می‌کشد تا پتیدین پس از مصرف (به صورت تزریق، قرص یا شربت) از بدن دفع گردد. کاهش نیمه عمر، طول مدت تأثیر فعالیت‌های دمورال را تحت تأثیر قرار می‌دهد و ممکن است تحت تأثیر شرایط زیر قرار بگیرد:

• میزان جذب
• سن
• تغییر در pH ادرار
• رژیم غذایی
• داروهای دیگر
• شرایط فیزیکی
• بارداری
• اتصال پروتئینی
• استفاده از ویتامین‌ها و محصولات گیاهی
• متابولیسم متغیر

آزمایش مواد مخدر برای دمورال

به طور کلی، به مدت بیش از 5 ساعت طول خواهد کشید تا پتیدین از بدن دفع شود. معمولاً در طی آزمون ادرار استاندارد مواد مخدر، میزان پتیدین نشان داده نمی‌شود. این به این دلیل است که مپریدین داروی ضد درد و حاوی مواد مخدر سنتتیکی است که به کدئین، مورفین یا 6-استیل مورفین متابولیزه نمی‌شود. بنابراین، دمورال (مپریدین) معمولاً در ادرار تشخیص داده نمی‌شود.